ارزیابی کارایی فرمولاسیون EC 1.28% چریش، Azadirachta indica، روی کنه تارتن دولکه‌ای، (Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae، در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی

تأثیر کنه‌کشی فرمولاسیون جدید EC 1.28% چریش روی کنه تارتن دو‌لکه‌ای، Tetranychus urticae Koch، در مقایسه با نیم‌آزال® (EC 1%) و کنه‌کش اسپیرودیکلوفن در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه ارزیابی گردید. در آزمایش‌های زیست‌سنجی از روش غوطه‌ور‌سازی برگ استفاده شد. ابتدا برگ‌های لوبیا در غلظت‌های مختلف تیمارها غوطه‌ور شده و سپس کنه‌های بالغ هم‌سن روی برگ‌ها رهاسازی و پس از 24 ساعت میزان تلفات آن‌ها تعیین گردید. آزمایش‌ها در دمای ºC 2‌ ± ‌25، رطوبت نسبی 5‌ ± ‌60 درصد و دوره نوری 8 :16 (تاریکی: روشنایی) ساعت انجام شد. مقادیر LC50 و سایر پارامترها با نرم‌افزار POLO-PC تعیین شدند. مطالعات مزرعه‌ای نیز در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با پنج تیمار شامل غلظت‌های یک، دو و سه در هزار چریش EC 1.28%، غلظت 5/0 در هزار اسپیرودیکلوفن و یک در هزار نیم‌آزال® انجام شد. تیمار شاهد آب‌پاشی گردید. مقدار LC50 به‌دست آمده برای نیم‌آزال®، اسپیرودیکلوفن و فرمولاسیون EC 1.28% چریش به‌ترتیب برابر با 04/52، 55/37 و 06/21 میلی‌گرم/لیتر بود که نشانگر حساسیت بیش‌تر کنه‌ تارتن دو‌لکه‌ای به فرمولاسیون EC 1.28% چریش است. نتایج آزمایش‌های مزرعه‌ای نشان داد که بیش‌ترین تأثیر تیمارها در نوبت‌های سه و هفت روز برای کنترل مراحل فعال جمعیت کنه تارتن دولکه‌ای به‌ترتیب 7/1 ± 3/89 و 3/2 ± 8/77 درصد برای کنه‌کش اسپیرودیکلوفن و کم‌ترین آن 04/4 ± 4/64 و 9/2 ± 7/68 درصد برای نیم‌آزال® بود. این در حالی است که فرمولاسیون EC 1.28% با دز سه در هزار به‌ترتیب با 4/2 ± 8/82 و 9/3 ± 2/70 درصد کنترل، با کنه‌کش اسپیرودیکلوفن اختلاف معنی‌دار نداشت.